Sindrom kubitalnog kanala i manuelna terapija

Tup bol sa unutrašnje strane lakta, koji se obično javlja nakon dugotrajnih fizičkih aktivnosti sa savijenom rukom u lakatnom zglobu, povezan je sa oštećenjem ulnarnog nerva koji je najčešće pritisnut okolnim mišićno koštanim i vezivnim tkivom. To su npr. konstantno i digotrajno podizanje teškog tereta, neprekidan rad sa šrafcigerom ili čekićem, naporno vežbanje sportista, sviranje na žičanim instrumentima. S toga, osobe u pojedinim zanimanja više su podložnije ovom stanju.

Na putu prostiranja kroz lakat, podlakticu i šaku, nervus ulnaris prolazi kroz nekoliko anatomski uzanih prostora, ograničenih okolnim tkivom koje upravo na tim mestima testiraju elastičnost nerva, sužavajući kanal kroz koji prolazi. Nerv se nakon dovoljne iritacije upali, otekne i fibrozira (postane rigidan), ne može da odgovori na zahtevna fizička opterećenja, već nastavlja da trpi oštećenja. Dodatno, živac može da se fiksira za okolno vezivno tkivo što još više doprinosi njegovoj ne elastičnosti.

Ovakav scenario odnosi se na takozvani bottleneck syndrome o kome je bilo reči. Međutim i druga stanja mogu doprineti povredi nerva u ovoj regiji. To su: zadebljanja vezivnog miofascijalnog tkiva poput fibroznih traka ili okolnih mišića, zatim pritisak od strane koštanih izraštaja (osteofita) na nerv kao i drugi uzroci koji ne spadaju u domen manuelne terapije. Takođe, fizička povreda nerva nakon dugotrajnog pritiska tj oslanjanja o unutrašnji deo lakta , o sto npr, dovešće do njegovog oštećenja, a posledično i do edema i zadebljanja sa simptomima bottleneck sindroma.

Pored neodređenog bola u predelu unutrašnje strane lakta, najčešće su prisutni trnjenje i peckanje četvrtog i petog prsta i iste ivice dlana, zatim hipostezija (smanjenje osećaja) u regiju u okolini pritiska, dok se slabost mišića šake javlja znatno kasnije. Nekada postoje samo izolovani simptomi poput slabosti mišića ili njihove atrofije i trnjenje bez bolova.

U slučajevima kompresivnog (bottleneck) sindroma, uloga manuelne terapije je oslobađanje nerva od priraslica vezivnog tkiva, povećanje elastičnosti okolnog vezivnog tkiva, kao i istezanje samog nerva na nekoliko mesta duž podlaktice i šake, na putu njegovog prostiranja. Zbog mogućnosti postojanja udruženog pritiska na kompletan ručni splet nerava, počevši od vrata, pa nadalje prema šaci (tzv double crush syndrome), radi maksimalnog oporavka, potrebno je obratiti pažnju i na dislokacije vratnih pršljenova, prisutnost thoracic outlet sindroma, ali i drugih kompresivnih neuropataji duž cele ruke.

Nakon tretmana, ali i u daljem životu i radu, pacijent bi trebalo da izbegava ili barem umanji sve nabrojane faktore za nastanak ovog stanja. Potrebno je organizovati svoje radne navike na najekonomičniji način po ergonomskim standardima. To znači ne opterećivati prekomerno mišiće ruke, naročito sa savijenom rukom u laktu, praviti pauze u radu ili eventualno razmisliti razmisliti o promeni radnog mesta ili radne pozicije, ukoliko je to moguće naravno.