Hiropraktika-Osteopatija

Bol u donjem ( lumbalnom ) delu leđa je najčešći razlog posete pacijenata hiropraktoru u Severnoj Americi. Medicinska dijagnoza koja najbolje opisuje ovakvo stanje bila bi lumbalni sindrom . Ovaj sindrom obuhvata više oboljenja i poremećaja za koje je karakterističan bol u donjem delu leđa i može poticati od različitih uzroka. Najčešća stanja iz ove skupine koja se tretiraju hiropraktikom su: diskus hernija , spondiloza , spondilartroza , diskartroza , subluksacija pršljena , dorzolumbalna skolioza , lumbalna hiperlordoza , funkcionalno skraćenje donjeg ekstremiteta .   Izmeštanje nekog od lumbalnih pršljenova je najuobičajena indikacija za hiropraktorski tretman. Najčešće i najočiglednija tačka bio bi peti lumbalni pršljen, tzv L5, koji se dislokuje u odnosu na, uslovno fiksnu, krsnu kost – S1 ( sacrum ). S obzirom da L5, kao poslednji i najniže postavljen pršljen, nosi težinu svih segmemenata iznad, najviše je podložan propadanju (degenerativnim promenama), kao i propadanju d

Jedini pokretni zglob u lobanji je temporomandimularni zglob (TMZ), tj zglob između slepoočne kosti ( os temporale ) i donje vilice ( mandibula ). Poseduje sve karakteristike pokretnog zgloba: obavijen je zglobnom kapsulom, ligamenti i mišići obezbeđuju kontakt između dve zglobne površine koje su presvučene hrskavicom, a u samom zglobu nalazi se zglobni disk (meniskus) koji omogućava fino klizanje zglobnih površina. Takođe, u okolini zgloba, pripajaju se mišići koji omogućavaju pomeranje donje vilice, a značajni su i za restrikciju zgloba. Disfunkcija TMZ – a je najčešći uzrok bola u licu odmah posle zubobolje. Može poticati od 3 vrste uzroka: miofascijalnog ; zatim poremećaja u strukturi zgloba i odnosu zglobnih elemenata (dislokacija); i zbog degeneartivnog oboljenja zgloba (artroza). Miofascijalni uzroci podrazumevaju bol nastao zbog dzbalansa mišića i fascije u okolini zgloba usled povećane aktivnosti i spazma mišića za žvakanje, kao i restrikcije okolne fascije. Krutost