Bol u stopalu i hiropraktika

           Temelji građevine su jedan od njenih najvažnijih delova, pružajući stabilnost i potporu svim elementima iznad. Isto je sa ljudskim telom, s tim što u ovom slučaju disfunkcije udaljenih segmenata mogu usloviti poremećaje u temelju tj stopalu. Stopala se razvijaju uporedo sa ostatkom tela i formiraju se u skladu sa opterećenjima koje trpe. Ne postoje dva ista stopala. Levo i desno stopalo iste osobe razlikuje se kako u dužini tako i po širini. Međutim, uprkos, ponekad, i većoj deformaciji stopla, ne mora postojati problem funcionalnosti ili bola.

Funkcije stopala se mogu svrstati u nekoliko kategorija. Potporna uloga podrazumeva suprotstavljanje sili gravitacije putem otpora kostiju, ligamenata i mišića nasuprot težini tela. Ova funkcija se postiže konstantnim balansiranjem težinom tela iznad centra gravitacije tela. Iz ovoga sledi da je sledeća funkcija stopala adaptacija odnosno balans ili koordinacija položaja i pokreta, kako u stojećem stavu, tako i tokom kretanja. Stopalo služi i kao poluga za akciju mišića pri započinjanju aktivnosti hoda ili trčanja.

U stopalu se nalazi 26 kostiju, grupisanih u 3 celine. U kostima nožja (prva grupa) ima 7 kostiju različitih oblika i veličina, od kojih je i skočna kost – talus, veoma bitna za funkciju skočnog zgloba i stopala uopšte. Talus sa kostima potkolenice (tibia i fibula) gradi skočni zglob, i neretko biva izmeštena. U ovoj grupi se nalazi i kuboidna (kockasta) kost, koja je veoma često zadužena za bol i disfunkcije u stopalu. Razlog je što se težina tela prenosi preko skočne i petne kosti do kockaste koja je poslednja u lancu distribucije opterećenja. Kosti donožja čine drugu grupu duguljastih, valjkastih kostiju kojih ima 5. Treća grupa su kosti prstiju tzv falange, Ima ih 14, u svakom prstu po 3, dok u palcu ima 2.

Ne adekvatni biomehanički odnosi u stopalu, mogu prouzrokovati različita patološka stanja. Kao što je to slučaj i sa drugim delovima tela, i ovde mišićnotetivno, ligamentorno i fascijalno preopterećenje dovodi do zapaljenskih i degenerativnih procesa kao što su: plantarni fascitis, petni trn, tendinitis, burzitis, artritis. Sva ova stanja su bolna i izazivaju nelagodu pri opterećenju i pokretima. Zato, osnovni cilj manuelnog tretmana stopala je povratiti funkcionalnost kompletnog zglobnog mehanizma, a naročito pokretljivost kuboidne i navikularne kosti, zatim zglobova između kostiju nožja i donožja (tarzometatarzalni zglobovi), pokretljivost kostiju donožja i prstiju. Tretman kostiju skočnog zgloba, ali i ostalih zglobova noge podjednako su važni.

Manuelna terapija problema vezanih za stopalo uključuje procenu postojanja disfunkcija i/ili deformiteta, ne samo donjih ekstremiteta, već i kičmenog stuba, grudnog koša, a naročito karlice. Pregledom svih segmenata, uočiće se potencijalne lezije koje treba tretirati. I u ovom slučaju, pacijent je u ležećim položajima na leđima, boku ili stomaku, ili u sedećem položaju. Terapija je blaga i bezbolna, čak prijatna, nakon koje je osoba u stanju da potpuno bezbolno hoda, ili sa značajnim smanjenjem bola. Ukoliko je potrebno, u narednim tretmanima se oslobađaju restrikcija i udaljeni segmenti trupa, glave i vrata. Osoba se obučava i pravilnim načinom hoda.